42,2Km & Een PR in Valencia
Op zondag 2 december 2018 vond de Valencia marathon plaats. Na een maandenlange voorbereiding stonden we daar met een clubje van zes Atletiek Klub Uithoorn (AKU)-atleten aan de start. En wat was het een geweldige ervaring! Door: Jan Reurings
Voor mijzelf was de voorbereiding al nagenoeg vlekkeloos verlopen. Zonder noemenswaardige blessures had ik alle loopjes uit het schema van trainer Rene nauwgezet uitgevoerd. Het gevoel was dan ook: ik ben er wel klaar voor.
Toch blijft de vraag wat je uiteindelijk op de dag zelf kunt. ‘s Morgens voor de start waren de zenuwen dan ook behoorlijk aanwezig. Zeker als je met duizenden andere lopers op tijd je startvak probeert te vinden, toch een kleine warming up probeert te doen en je dan ook nog een beetje wilt concentreren. Maar het geeft ook een geweldige energie om met zoveel mensen allemaal hetzelfde doel en dezelfde finish voor ogen te hebben.
Toen het startschot klonk en de hele meute langzaam op gang kwam gierde de adrenaline dan ook door het lijf. Maar let op je tempo, niet te snel starten! De eerste kilometers probeerde ik zo een beetje het ritme te vinden, maar ook veel om me heen te kijken en te genieten van de atmosfeer.
De weersomstandigheden waren perfect. Een blauwe hemel, bijna geen wind en ´s morgens vroeg ook nog lekker koel. Gedurende de race werd het wel warmer, maar daardoor zou het biertje in de zon, na de finish, alleen maar beter smaken.
Het halve marathonpunt bereikte ik in 1 uur 33 minuten. En alles voelde nog ontspannen en redelijk goed. Dat gaf moed! In de kilometers daarna werd het echter wel een stuk zwaarder en merkte ik dat de hartslag ook begon op te lopen bij gelijkblijvend tempo. Maar toen liepen we inmiddels door het oude centrum van Valencia, waar naar het leek nog meer publiek op de been was dat je bijna letterlijk naar de finish schreeuwde. Ik begon voorzichtig de kilometers af te tellen tot aan de eindstreep.
De laatste paar kilometers was het echt heel zwaar. Het was inmiddels behoorlijk warm geworden en de spieren zaten tegen kramp aan. Een beetje hinkelend en niet zo soepel kwam ik uiteindelijk bij de finish aan. Die finish vond plaats in de City of Arts and Science, waar over het water flonders waren gelegd om echt een prachtige finishlijn te maken, waar ik ondanks de zere benen en de vermoeidheid toch super van kon genieten. Ik was totaal uitgeput, maar zeer voldaan en trots op de geleverde prestatie. Een nieuw PR en een prachtige ervaring rijker.