Ik Deel Mijn Trai
Zondag 18 Juni mocht ik ‘s morgens vroeg richting het Belgische Tielen voor mijn eerste trail over 22km. Hieronder een kort verslag over deze unieke ervaring.Door Walter Wiedijk
Zondag 18 Juni mocht ik ‘s morgens vroeg richting het Belgische Tielen voor mijn eerste trail over 22km. Ik heb wel al meerdere trails gelopen, maar nog nooit verder dan 13km. De gedachte ‘waar begin ik aan’ kwam dan ook absoluut bij me op toen de wekker ging!
Na een lange autorit kwam ik een uurtje voor de start eindelijk aan en kon ik mijn start nummer ophalen en rustig was sfeer proeven van de loop. Al snel wordt het me duidelijk dat het een kleinschalige loop is, 116 man/vrouw voor de 22km en 200 voor de 14km. Dat is een keer wat anders dan de massalere lopen. De sfeer is, net als bij de andere trails, uitermate relaxed en ontspannen!
Om 12:00 worden de lopers voor de 22km gevraagd te vertrekken naar het station van Tielen voor de trein richting Herentals. Vandaar zullen we teruglopen naar de finish. De instructie is wel of we een beetje door willen lopen want de trein is bijna altijd op tijd. Dat is in Nederland wel anders J. Wanneer ik de trein instap, hangt er een papier op de deur dat het achterste deel gereserveerd is voor de lopers groep, ik zeg goed geregeld door die Belgen!
Vanaf station was het vervolgens nog een 10minuten lopen naar de start , dus dat was meteen voor iedereen een goede warming up! Die gezien het warme weer niet heel erg ard nodig was …. Bij de start worden we dan ook gevraag een op jezelf en de anderen te letten ivm de warmte.
Nadat er werd gevraagd of iedereen er klaar voor mochten we eindelijk starten.
Het eerste deel was nog verhard. En na het oversteken van 2 wegen die keurig door de politie werden afgezet begon het echte werk in het natuurgebied ‘De Kempen’. Wat volgde was een mooie (maar ook zware) afwisseling van single tracks, zandpaden en wandelpaden. In combinatie met het heuvelachtige terrein was dit best zwaar. Helemaal omdat de eerste echte klim door het mulle zand en in de volle zon was. En die klim zat voor mijn gevoel ook redelijk in het begin van de loop! Had ik toch niet beter gewoon de 14Km moeten doen ….
De verzorging onderweg was goed en bij iedere post heb ik even rust genomen om te drinken en wat water over me hoofd heen te gooien tegen de warmte. De uitdaging voor vandaag was de afstand en het terrein en niet de tijd!
Ook waren dit de moment waarop ik even kon checken hoe ver ik was, dus ook hoe ver ik nog moest. Want mijn horloge stond op mijlen en dat rekent nog best verdomdes lastig om tijdens het lopen naar kilometers! Tip van Walter: het is niet echt handig om een nieuw horloge te gebruiken in een wedstrijd waarvan je niet weet hoe je hem snel tijdens het lopen kan omzetten van mijlen naar kilometers :-)
Rond de 18km kreeg ik helaas kramp in mijn linker kuit. Waarschijnlijk toch de warmte Dus even stoppen om te rekken. iedereen die voorbij kwam vroeg of het ging en of ik hulp nodig had, geweldig!
Toen we eindelijk station Tielen gepasseerd waren dacht ik dat we er wel waren, alleen zat er nog een verrassing in het einde van de loop.
Op ongeveer 500mtr voor de finish gingen we via het kasteel van Tielen. Een mooie toevoeging aan het parcours, alleen waren die kasseien wat minder.
Het was dan ook een heerlijk gevoel toen ik over de finish kwam in een tijd van 2.35 uur.Ik ben absoluut dik te vrede met deze tijd en de afstand is zeker voor herhaling vatbaar!